Jan van Riet - Honderd Miljoen Zielen

Unieke handgemaakte uitgave van een in harmonicavorm gevouwen kunstboekje verpakt in een luxe geschenkdoos.

Samenvatting:

Het verhaal wordt verteld door de zoon, het gezang van moeder doet dienst als soundtrack. De tekeningen dansen letterlijk, luchtig om de woorden heen. Met af en toe een verstild beeld dat ons weer terugbrengt naar het hier en nu. Dat maakt het verhaal realistisch als het leven zelf, het heeft altijd meerdere kanten. Het gaat over de korte momenten waarop moeder een helder moment heeft. Over het schuldgevoel van de zoon, die naast het lijden van zijn moeder zijn eigen leven wil leiden. Maar die twee lijken niet los van elkaar te kunnen bestaan. Alles opgetekend in het decor van de herfst, de natte bladeren. Het verhaal maakt angstig - en blij tegelijk - voor de toekomst; omdat moeder en zoon zich in die heerlijke bubbel van het moment bevinden terwijl het einde in het zicht is.

Auteur: Cees Nooteboom (1933).

Cees Nooteboom trok in zijn jeugd na een opleiding in kloosterscholen liftend door Europa - een gebeurtenis die hij gebruikte voor zijn debuutroman Philip en de anderen (1955). Een jaar later verschijnt zijn poëziedebuut De doden zoeken een huis. In 1956 begint hij ook aan een ander deel van zijn carrière, de reisjournalistiek. Hij werkt voor Het Parool en maakt onder andere reportages over de opstand in Hongarije. Hij begint dan ook aan een grote serie reisverhalen voor Elsevier. Drie jaar later stapt hij over naar de Volkskrant en vanaf 1968 vindt hij zijn eigen plek bij het glossy tijdschrift Avenue. In 1963 worden zijn reisverhalen gebundeld onder de titel Een middag in Bruay, gevolgd door Een nacht in Tunesië (1965) en Een avond in Isfahan (1978). Met Rituelen (1980, F. Bordewijkprijs en de Amerikaanse Pegasusprijs voor de beste niet-Amerikaanse roman) breekt Nooteboom door bij het grote publiek. Rituelen is in 1989 verfilmd met in de hoofdrollen Derek de Lint en Thom Hoffman. Recenter verschenen van zijn hand de roman Paradijs verloren (2004), Verleden als eigenschap (kronieken, 2008), Rode regen (columns, herinneringen, gedichten, 2007), de verhalenbundel 's Nachts komen de vossen (2009) en Brieven aan Poseidon (2012). Naast romans, poëzie en reisverhalen schreef hij ook enkele toneelstukken. Zijn boeken werden in meer dan dertig talen vertaald. Voor zijn gehele oeuvre ontvangt hij de Constantijn Huygensprijs (1992). In 2004 wordt Cees Nooteboom de P.C. Hooftprijs toegekend. Hij ontvangt in 2006 een eredoctoraat van de Radboud Universiteit vanwege zijn veelzijdig literair oeuvre, dat diep geworteld is in de Europese cultuur en geschiedenis. In het najaar van 2009 ontvangt hij uit handen van koning Albert de prestigieuze Prijs der Nederlandse Letteren, die een keer per drie jaar door de Nederlandse Taalunie wordt toegekend.

Illustrator: Jan Vanriet (1948).

In 1972, na het beëindigen van zijn studies aan de Koninklijke Academie te Antwerpen, exposeert hij een eerste keer in galerie De Zwarte Panter. Meteen daarna begint een samenwerking die tien jaar zal duren met Jan Lens en diens galerie Lens Fine Art. Tijdens deze periode ontwikkelt hij zich vooral als voortreffelijk aquarelschilder en worden enkele boeken uitgegeven, Maria Lecina, Dood in Venetië, Het teken van de hamster. Vanriet schrijft ook. Hij publiceert dichtbundels bij Manteau (o.a. Vast Tapijt) en in opdracht van BRT-radio schrijft hij de gedichtensuite Staat van beleg, waarvoor Bob Porter muziek zal componeren. Hij publiceert in weekbladen zoals Vrij Nederland en voor het maandblad Avenue verzorgt hij de redactie van de literaire bijdrage uit België. Hij neemt deel aan de biënnale van Menton en exposeert in Milaan bij Naviglio en in Hannover bij Brusberg. Het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel en de Kunstverein te Darmstad tonen de reeks Dood in Venetië. Het Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen koopt enkele werken.