Eric J. Coolen - Lage Landen

Dit verhaal is een gedicht over de liefde voor De Lage Landen, de realiteit van imperfectie die zo mooi is, omdat niets of niemand feilloos is of kan zijn. Liggend op je rug in het gras de wolken zien vervormen, welke Nederlander kent dat niet? Meedeinend op het ritme van de taal verbeelden de wolken een rijk maar ook besmet verleden. De klank van de heerlijke tijdloosheid in het staren naar die bewegelijke wolken maakt rustig. Je ziet drogende was wapperend in de wind, een meeuw die de tekst in vliegt. De tekeningen en tekst vormen zo een prettig geheel dat het je doet verlangen naar het moment dat je zelf weer, als een kind zo onbevangen, in het sappige gras ligt. Dat het niets uitmaakt of het beestjes of grassprietjes zijn die in je nek kriebelen. De tekeningen doen je verlangen naar dat klassieke weiland met de molen in het oer Hollandse landschap. En zelfs als het weer verandert en er storm op komst is, kun je je bijna niet van het landschap losrukken om te gaan schuilen.

 

 

 

Boudewijn de Groot is een van de belangrijkste Nederlandstalige zangers die ons land heeft voorgebracht. Hoewel Boudewijn de Groot dankzij zangers als Jaap Fisher en Jacques Brel al vroeg in de ban van de muziek was geraakt, leek hij in eerste instantie een toekomst in de filmwereld te ambiëren. Samen met Lennaert Nijgh doorliep hij de filmacademie. Zijn eerste liedjes vielen echter in de smaak bij een medewerker van een platenmaatschappij, wat hem een contract opleverde. Hij zou daarbij alsnog decennialang samen blijven werken met Lennaert Nijgh, die de teksten leverde voor de melodieën die Boudewijn de Groot daar vervolgens voor schreef. Het debuut simpelweg getiteld Boudewijn de Groot verscheen in 1965 en bevatte een mix van eigen songs en covers van onder anderen Bob Dylan en Donovan, in die periode voorbeelden van de jonge zanger. Hij vond zijn eigen stem met het tweede album Voor De Overlevenden, een klassieker in de Nederpop. Onder invloed van het psychedelische tijdperk maakte hij in 1967 het minstens zo iconische album Picknick, nog altijd met Lennaert Nijgh aan zijn zijde. Bijna als een reactie op dit kleurrijke album maakte hij in 1969 het duistere, occulte Nacht En Ontij. Het was het begin van een periode waarin de zanger zich op nieuwe avonturen stortte, van eigen Engelstalige liedjes tot producties voor andere bands en artiesten. In 1973 kwam hij sterk terug met het album Hoe Sterk Is De Eenzame Fietser, dat de hit Jimmy bevatte. In diezelfde periode blies hij – samen met Lennaert Nijgh – de carrière van Rob de Nijs nieuw leven in, wat resulteerde in de platen In De Uren Van De Middag en Kijken Hoe Het Morgen Wordt. In de decennia die volgden bleef Boudewijn de Groot optreden en albums maken, dat laatste wel met steeds grotere tussenpozen. Een van de latere hoogtepunten was Van Een Afstand, met daarop de hit Tip Van De Sluier. Een Nieuwe Herfst, dat in 1996 uitkwam en waaraan Lennaert Nijgh als vanouds een belangrijke bijdrage had geleverd, bezorgde hem een nieuwe comeback. De tekstschrijver zou overigens in 2002 overlijden. In recente jaren was Boudewijn de Groot productiever dan ooit. Het album Achter Glas uit 2015 werd gevolgd door twee albums met de ‘supergroep’ Vreemde Kostgangers, die verder bestond uit Hennie Vrienten van Doe Maar en George Kooymans van de Golden Earring. In 2018 bracht hij ook een eigen album uit, Even Weg, waarop hij zich liet begeleiden door de coverband The Dutch Eagles. Boudewijn de Groot wordt inmiddels gezien als een van de belangrijkste zangers die ons land heeft voorgebracht. Een verfijnd stilist die de Nederlandstalige popmuziek volwassen heeft gemaakt. Een inspiratiebron voor velen die zich van de Nederlandse taal bedienen.

 

 

Illustrator: Eric J. Coolen (1965).

Eric J. Coolen is een Nederlandse illustrator, tekenaar en ontwerper/maker van boeken, beelden, gevelstenen en glas-in-loodramen. Naast beeldend kunstenaar is Coolen ook muzikant. Hij schrijft muziek en is medeoprichter van Het Ampzing Genootschap, Literair Haarlem en Nieuwe Gracht Producties. Sinds 2019 is Coolen ambassadeur voor Jeugdfonds Sport & Cultuur. Hij ontving voor zijn werk Kunst en Cultuurprijs De Olifant, De Antitheseprijs en de Penning van Verdienste.